Velen van ons brengen de dagen samen door met ons gezin. Daarbij proberen we een balans te houden tussen (school)werk en plezier. Wie had dat ooit gedacht dat we tegelijk werknemer, leraar en ouder konden zijn 🙂
Maar wat als je kind zoveel aandacht vraagt, dat de balans ontbreekt. Dat het niet mogelijk is om te werken, omdat je kind constant je aandacht vraagt? Je probeert een e-mail te typen naar je collega en je kind staat naast je en als hij bij het toetsenbord zou kunnen, zou hij driftig mee typen.
Of je hebt een telefoongesprek, maar omdat je kind jouw aandacht niet krijgt, begint het luidkeels naast je te huilen. De enige optie is om het telefoongesprek af te breken en het op een later moment opnieuw te proberen.
Wat zou het dan makkelijk zijn als je kind zich, al is het maar even, zelf kan vermaken. Je begrijpt dat het niet mogelijk dat je kind (op zijn/haar leeftijd) zich de hele dag zelf gemaakt, maar al is het maar genoeg dat je dat rapport of telefoontje kan afmaken.
Wat hier vaak aan ten grondslag ligt, is dat je kind niet gewend is om zelf te spelen. Op het kinderdagverblijf of op school wordt de dag vaak gepland. Natuurlijk is er ruimte om te spelen, maar dit is vaak ook samen met andere kinderen. En die kinderen zijn er nu even niet bij door de situatie rondom de Coronacrisis. Maar er is hoop, hierbij mijn tips:
Zorg voor dagelijkse 1-op-1 tijd met je kind
Zorg dat je dagelijks minimaal 10 minuten 1-op-1 tijd hebt met je kind. Laat je kind bepalen wat jullie in deze tijd spelen. Probeer je hierbij neutraal op te stellen, je kind de leiding te laten nemen en je kind te helpen waar nodig. Hierdoor bouw je een goede band met je kind. Net zoals veel volwassenen, willen ook kinderen graag mensen helpen waarmee ze een goede band hebben. Door jullie band te versterken, zal je kind op den duur minder moeite hebben om naar je te luisteren.
Laat je kind alleen spelen, terwijl je bij hem/haar zit en kijkt
Je kunt de dagelijkse 1-op-1 tijd ook gebruiken om je kind te laten spelen, terwijl jij toekijkt. Hierbij benoem je wat je ziet en benoem je de goede punten (bijvoorbeeld: ‘Jij kan die blokken al mooi recht op elkaar stapelen’). Je kind zal daardoor zelfvertrouwen krijgen dat ze inderdaad in staat zijn om alleen te spelen.
Als de 10 minuten (of 15 of 20, net wat je afgesproken hebt) om zijn, geef je aan je kind aan dat je het leuk vond om te kijken hoe hij/zij zo fijn aan het spelen was en dat dat later nog wel een keer kan. Nu ga je even iets voor jezelf doen. Op den duur zul je zien dat je kind zelf verder gaat met spelen terwijl jij je met je werk bezig houdt.
Zoek activiteiten voor je kind die hij/zij zelfstandig kan doen, maar toch voor anderen
Wat ik hiermee bedoel is, dat je activiteiten zoekt die je kind zelf kan doen, maar die hij indirect voor anderen maakt. Hij/zij kan bijvoorbeeld een tekening maken voor opa of oma (die jullie nu waarschijnlijk ook minder zien). De tekening zelf maakt hij/zij zelfstandig, maar voor een ander (opa en oma). Dit mag natuurlijk ook een knutselwerkje zijn, afhankelijk van de leeftijd van je kind. Je hoeft de lat niet te hoog te leggen, het gaat erom dat ze bezig zijn.
Het kan ook zijn dat hij/zij een hindernisbaan in de tuin aanlegt (zie ook één van mijn eerdere facebook posts voor inspiratie :-)) waar jullie op een later moment (als je klaar bent met je taak) samen in kunnen spelen. Ook dit is iets wat je kind zelfstandig kan doen, maar uiteindelijk doet hij/zij het zodat jullie later samen kunnen spelen. Hierdoor ontstaat er toch een emotionele verbinding en zijn ze zelfstandig bezig.
Probeer geduld op te brengen en rustig te blijven
Een kleine disclaimer in dit geheel, bovenstaande tips zijn geen ‘quick fix’ oplossingen. Verandering kost tijd. Als de weken van je kind (en van jou) voorheen volgepland waren, kost het tijd om te leren om zelf te spelen zonder dat iemand je vertelt wat je moet doen. Probeer daarom geduld op te brengen voor je kind en blijf rustig.
Als het de eerste dag niet lukt, schiet dan niet in de stress maar probeer het dan de volgende dag nog een keer. En misschien is 10 minuten alleen spelen terwijl jij observeert wel teveel voor je kind. Kijk dan of 5 minuten wel lukt en bouw vanuit daar verder.
Ik hoop dat deze tips je helpen in de situatie waarin we ons op het moment bevinden en het leven weer een beetje gemakkelijker voor je maken.
Heb je vragen of wil je verder praten over hoe je dit in je persoonlijke situatie kan toepassen? Aarzel dan niet om contact met me op te nemen door me een berichtje te sturen (dat kan al via de chatknop onderaan de pagina).
Of neem een kijkje bij mijn online training voor nog meer tips om het opvoeden van je peuter/kleuter leuker, meer ontspannen en makkelijker te maken.
Klik hier om naar de online training te gaan.
