Er als ouder zijn, is belangrijker dan de perfecte ouder zijn

De perfecte ouder….als je sommige foto’s op Facebook of Instagram moet geloven, zou je bijna denken dat ze bestaan. Het is ook verleidelijk om je jezelf te gaan meten aan wat je op social media voorbij ziet komen. Als het die andere ouders wel lukt om een leuke tijd met hun kinderen te hebben, waarom bestaat jouw relatie met je kind dan merendeels uit strijd en driftbuien? Je houdt toch ook zielsveel van je kinderen en probeert alles goed voor ze te doen?  

Maar ook achter die perfecte plaatjes zitten soms huilbuien, driftbuien of boze gezichten. Want ook al kun je ouders van nu vergelijken met superhelden door alle ballen die ze tegelijk hoog kunnen houden, ook zij hebben emoties en we blijven mensen dus ook wij maken wel eens een fout.


Herken je je hierin? 

Na een drukke en stressvolle dag wil het wel eens gebeuren dat je ‘uit de bocht vliegt’ tegen je kind. Het was niet je intentie, maar dat glas ranja dat om viel nadat je met een kind hangend aan je been hebt proberen te koken terwijl je een huilbui van je andere kind hebt proberen te sussen, was nu gewoon even de druppel die de emmer deed overlopen. Voor je het in de gaten hebt, ben je boos aan het schreeuwen naar je kind.

Natuurlijk was dit niet je bedoeling, maar als je gestresst of moe bent, is het lastig om je emoties onder controle te houden. Je weet best dat het anders kan, maar je emotiebrein neemt het op zo’n moment van je over.
Gelukkig is (zelfs in deze situatie) goed nieuws: Er is op zo’n moment altijd de mogelijkheid om opnieuw te beginnen 🙂


Hoe pak je dit aan?

Allereerst, adem diep in en uit en probeer jezelf te kalmeren. Loop desnoods even weg uit de situatie. 
Vraag dan aan je kind of jullie opnieuw kunnen beginnen. Bied je excuses aan en leg eventueel uit waarom je zo boos werd. Probeer hierbij jouw kant van het verhaal uit te leggen zonder een schuldige van je boosheid aan te wijzen. Oké, misschien voelde het wel alsof het de schuld was van je kind dat je zo boos werd, omdat je hem al zo vaak had gewaarschuwd en het toch misging. Maar uiteindelijk gaat je kind en de relatie van je kind er niet beter van worden als je hem gaat beschuldigen.


Wat leert je kind hiervan? 

Je kind leert hieruit dat het niet erg is om boos te zijn (hoe je gedraagt als je boos bent is wel een keuze) en hoe je je verantwoordelijkheid neemt om dingen weer goed te maken. Hiervan leren kinderen veel meer dan van perfecte ouders die nooit een fout (lijken) te maken.


Wat kun je hier zelf van leren?

Op een later tijdstip kun je dan reflecteren op de situatie om te kijken wat je nodig hebt om deze situaties in de toekomst makkelijker te kunnen voorkomen. 
Bijvoorbeeld:
-Heb je meer slaap nodig? Maak hier dan een plan voor. En ik weet dat je niet kunt bepalen hoe vaak je kind ‘s nachts wakker wordt, maar wel hoe laat je zelf naar bed gaat. 
-Is er iets wat je kan doen zodat je je minder gestrest voelt? Misschien het uitbesteden van taken thuis of meditatie?
-Gaat het vaak mis op een bepaald tijdstip van de dag? Wat kan je doen om jou en je kind meer hulp te bieden op dit tijdstip?

Je hoeft niet meteen alles te veranderen, maar begin met één ding. 

En het allerbelangrijkste: wees lief voor jezelf. Elke keer dat je niet schreeuwt tegen je kind, heb je weer gewonnen. En je zult zien, als jij rustiger wordt, wordt je kind dat ook. Dat scheelt weer een hoop mama drama 🙂

Is bovenstaande situatie voor jou ook herkenbaar? Dan hoop ik je met dit artikel handvatten te hebben gegeven om hiermee aan de slag te gaan. 
Kun je hier wel wat hulp bij gebruiken? Maak dan gebruik van mijn aanbod voor een gratis coachgesprek, welke je hier kunt plannen: www.zijnenzen.nl/gratis-sessie