Het was eigenlijk pas recent dat ik erachter kwam dat er twee kampen bestaan: ouders die bellenblaas helemaal niks vinden (en proberen dat potje zo snel mogelijk achterin een kast te zetten als het meekomt naar huis na een kinderfeestje) en ouders die bellenblaas wel leuk vinden (en genieten van die bellen). Waar hoor jij bij? Ik vind bellenblaas leuk. Ik kan genieten als de kinderen staan te springen om bellen te vangen. Hun best doen om mooie bellen te blazen. Als ze heel hard roepen: ‘Kijk eens mama hoe hoog mijn bel gaat!’ Die vlekken op hun kleding neem ik voor lief (ik hoorde trouwens laatst dat je de kleding eerst moet uitspoelen met water voor je ze in de wasmachine doet. Dan gaan de bellen er wel uit). Wist je dat je met bellenblaas veel meer kan zijn dan een potje zeep? Dat het je kind kan helpen om zich te ontspannen? En dat het kan helpen als ze zich zorgen maken of als ze ergens bang voor zijn? Daarvoor deel ik graag de volgende oefening met je: Door met je kind te gaan bellen blazen, kun je spelenderwijs je kind al meer bewust maken van zijn/haar ademhaling. Hoe haal je bijvoorbeeld adem als je een grote bel wil blazen? Hoe haal je adem als je juist een kleine bel wil blazen? En hoe haal je adem als je heel veel bellen wil blazen? Kun jij het verschil in je lijf opmerken? Daarnaast kan bellenblaas ook angsten of zorgen van je kind wegnemen. Als je kind ergens mee zit, of ergens bang voor is, dan kun je die angsten/zorgen ook in een bel blazen. De wind kan de angsten en zorgen dan meenemen. En misschien heeft je kind wel meerdere bellen nodig om de angsten/zorgen los te laten en dat is oké. Als hij/zij maar weet dat de angsten meegegeven mogen worden. |