Als je kind een nachtmerrie heeft…

Het einde van het jaar is in zicht, dus net als de meeste mensen in deze tijd doen, neem ik je mee terug in de tijd. Niet om een lijstje te maken van grootste kinderhits (hoewel dat bij ons thuis een nek-aan-nek race zou worden tussen Kinderen voor Kinderen en Snollebollekes) of meest gestelde vraag in mijn coachingsgesprekken (hoewel ik denk dat dit is: hoe laat ik mijn kind naar mij luisteren). Nee, ik wil je meenemen wat er ongeveer een week geleden bij ons thuis gebeurde.

Onze jongste dochter was ’s nachts tussen mijn man en ik in bed gekropen. Tot zover niks ongewoons. Het begon toen het buiten wat steviger begon te waaien en het openstaande raam daardoor dichtklapte. Waarschijnlijk precies op het moment dat onze dochter een nachtmerrie had.

Gevolg: ze werd schreeuwend en gillend van paniek wakker. Met als gevolg dat ik van schrik ook begon te gillen (gelukkig was mijn tweede instinct meteen om mijn dochter vast te pakken, maar dat terzijde).

En ja, probeer dan een kind dat zo geschrokken is maar weer zover te krijgen om te gaan slapen. Nu heeft iedereen vast zijn eigen manier om je kind weer in slaap te krijgen en ik deel heel graag ook mijn bewezen tip met je.

Wat we zijn gaan doen, is eerst praten over de nachtmerrie. Wel nadat ze over de grootste schrik heen was, want als je kind nog vol in zijn/haar emotie zit (wat die emotie ook is) dan werkt het leergedeelte of het gedeelte van de hersenen wat gebruikt wordt voor logisch redeneren simpelweg niet.

Het ging over mummies. En wat ik probeer te doen is om gebruik te maken van de kracht van de verbeelding van onze kinderen. Dus van de enge dingen in de droom, maken we leuke of grappige dingen. En zo veranderden de mummies uit de droom in worstjes verpakt in bladerdeeg (zoals ze die ooit op de BSO had gemaakt met Halloween).
Dat maakt de droom dan minder eng, zonder dat haar angst bagatelliseer. Want alle emoties mogen er zijn en dus ook de emotie angst.

Door emoties er te mogen laten zijn, laat je niet alleen je kind in z’n waarde, maar leer je ook je kind hoe ze om kunnen gaan met die emoties. En dat stimuleert weer hun EQ (=emotionele intelligentie). En uit onderzoek is gebleken dat personen met een hoog EQ niet alleen positiever en sterker in hun schoenen staan, maar ook grote sociale vaardigheden hebben.